De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)– Auteursrechtvrij
[fol L8r, p. 175]
| |
Een Liedt, een Psalm Asaphs | |
§1O Godt, zwijght niet, weest niet als doof,
Nochte en zijt niet still' o Godt.
Want ziet, uwe vyanden woelen:
End' uw' haters steken den kop op:
Zy hebben een' heymelicken raedt,Ga naar margenoot+
Teghen uw volck, listelick beraemt:
| |
§2Ende zy beraetslaghen haer,
Teghen uwe verborghene.
Zy zegghen, komt, laets' ons uyt-roeyen;
Om gheen volck meer te zijn: dat des naemsGa naar margenoot+
Israels niet meer ghedacht en wort.
Want zy beraetslaen t' saem in 't herte:
| |
§3Zy maecken een bondt, teghen u,
Edoms tenten, end' Ismaels,Ga naar margenoot+
Moab, ende de Hagarenen:
Gebal, end' Ammon, end' Amalec,
Palestina, met Tyrus woonders:
Oock heeft zich Assur by hen ghevoeght:Ga naar margenoot+
| |
[fol L8v, p. 176]
| |
§4Zy zijn den kinderen van Loth
Tot eenen arm gheweest. Sela!Ga naar margenoot+
Doet hen als Midian, Sisera;
Als Iabin, aen de beke Kidrons.
Die te Endor zijn uyt-ghedelghet:
Zy zijn tot dreck der aerd gheworden.
| |
§5Maeckt haer, haer Princen, als Oreb,Ga naar margenoot+
End' als Zeeb; all' haer' vorsten,Ga naar margenoot+
Als Zebah, ende als Zalmuna;
Die zeyden: laet ons d'over-schoone
Wooninghen Godes voor ons erven.
Mijn Godt maeckt-ze ghelijck een wervel:Ga naar margenoot+
| |
§6Maeckt-z' als stoppelen voor den windt:
Ghelijck het vier een woudt verbrandt:
End' als de vlam, die berghen aen-steeckt:
Vervolght-z' alzoo met uw on-weder;Ga naar margenoot+
End' verschrickt-ze met uwen draey-windt:
Maeckt haer aenghezichte vol schande:
| |
§7Op dat-z' o Heer, uw naem' zoecken.
Laet-z' altoos zijn beschaemt, verschrickt,Ga naar margenoot+
End' schaem-roodt worden, end' om-komen:
Op dat-ze weten, dat ghy alleen,
Met uwen naeme zijt de Heere,
De hooghst' over de gantsche aerde.
|