De CL. Davids psalmen

Den xxviij. Psalm.

(Een Psalm) Davids.

§1

TOt u roep ick, Heere myn rots-steen;
Houdet u niet als doof van my af;
Dat ghy niet stille van my en zijt:
Ende dat ick (zoo) nieten werde
Vergheleken met de ghene,
Die in den kuyl neder-dalen.

§2

Hoort de stemme myner smeeckinghen,⁺
Als ick tot u roep, als ick myne
Handen op-heff', naer d'aenspraeck-plaetse

+ 2

[fol D2r, p. 51]

 

Vwer heyligheyd. Treckt my niet wegh,

 

Met de God'loose, ende de

 

Werckers der ongherechticheyd:

§3

Die met haer naesten van vre' spreken,⁺
Maer in haer-lieden herte is quaedt.
Gheeft hen naer haer doen, en de boosheydt
Van hare handelinghen; gheeft hen
Nae harer handen werck: doet haer
Vergheldingh, tot haer weder keeren.

+ 3

§4

Om dat sy op des Heeren daden⁺
Geen acht en nemen, noch op het werck
Zijner handen, zal hyz' afbreken;
End' hy en zal-ze niet op-bouwen.
Ghelooft zy d' Heer, want hy verhoort⁺
De stemme mijner smeeckinghen.

+ 4

+ 5

§5

De Heere die is mijne sterckte,
Ende hy is mijn schildt: op hem heeft
Mijn herte vertrout, ende ick ben
Geholpen geweest: daerom zoo springht
Mijn herte van vreughd: ende ick
Zal hem met mijn gezangh loven.

§6

De Heere is haer-lieder sterckte:⁺
End' hy is (insghelijckx) de sterckte
Der verlossinghen zijns gezalfden.
Verlosset u volck, ende zeghent
Vwe erve ende weyd-ze,
End' verheftz' in der eeuwicheydt.

+ 6