Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur



[pagina 309]
Ze zègge mich Sittards Ze zègge mich: ‘wèndj en raenge!’ Mer 't kan de wèndj neit zeen. Ich heur te duudlik voutsjtep: Eine koum, dae weir verdween... 't Is neit allein te heure. Ich zeen 't: get sjuuft verbie. Get dat mich zuikend naolöp: Dan achter mich, dan op zie... Dat roesje ummer òm mich: Dreug louf langs graas en mos. - Dao blif de sjtöm mich sjtaeke: Bès doe dat, Thanatos?’ Felix Rutten