De verhinderde wraak van Cajus Martius Coriolanus

[p. 3]

Opdragt aan den heere Benedictus van Ryneveld,
keurig beminnaar der dichtkonst.

Myn Heer en waarde Vriend,

Drie reedenen hebben my bewoogen om dit Treurspel aan Uw Ed. op te draagen.

Voor eerst, om een geringe proef van dankbaarheid te toonen voor de hertelyke en ongeveinsde vriendschap aan my zo menigmaal beweezen.

Ten tweeden, om Uw Ed^s. ongemeene leeslust, daar Uw Ed. veel werk van maakt, byzonder in dichtkundige schriften, eenigzints te voldoen; eene bezigheid, daar Uw Ed. niet alleen groote zucht toe heeft, maar ook zomtyds zo gelukkig de hand aan 't werk slaat, dat ik my over Uw Ed^s. verheevene gedachten en vindingen, die alleen den Dichter maaken, moet verwonderen: zo dat Uw Ed. zonder vleijery gesprooken, niet onder de minste Dichters zyt te reekenen.

Maar eindelyk, daar ik wel voornamentlyk het oog op heb, om die hertelyke en onuitdrukbaare liefde en tedere geneegenheid, die Uw Ed. uwe Godvruchtige Moeder steeds hebt toegedraagen; eene deugd, waar in myn Coriolanus meest heeft uitgeblonken: (met zyne andere hoedanigheeden, die niet loffelyk zyn, zou ik de uwe, die daar t' eenemaal tegen stryden, te onrecht vergelyken) want met deeze regels sluit ik dit Treurspel:

Zo ziet nu Romen, door een loffelyk besluit,
De wraak, dat monster, in zyn' snellen loop gestuit.

[p. 4]

 

Het onverbidd'lykst' hert is eindelyk bewogen.

 

Dat Priesters, Kind'ren, en Gezanten niet vermoogen

 

Noch traanen, uitgeperst door 't kuissche huw'lyksvuur,

 

Vermag de Moederliefde en werking der natuur.

Ja deeze hoofd-deugd, (op dat ik zulks tot Uw Ed^s. welverdienden lof noch eens herhaale) daar in de heilige bladeren des Ouden en Nieuwen Verbonds, de goddelyke zeegen op is toegezegt, en echter van veele ontaarde kinderen, tot hun' rampzaligen vloek, word verstooten; ik zegge? deeze hoofd-deugd, hoe schaars betragt, is Uw Ed. in de hooge jaaren van Uw Ed^s. vroom Moeder, tot aan haar dood, met de vuurigste drift, onveranderd bygebleeven. Dit verzoek ik dat Uw Ed. aan geene loftuitery toeschryft, die ik weet dat Uw Ed. niet kan behaagen, maar aan de waarheid, die ik hier verpligt ben getuigenisse te geeven.

Ontfang dan deeze vrucht van myne leedige uuren, ô Cincinnatus van onze eeuw! die op Uw Ed. wyduitgestrekte Landhoeve Ryneveen, het gewoel van ons Hollands Romen, met al haar pracht en zwier, ontwykt; daar gy met uwe lieve Ega, in uw cierlyk Starrenbosch en lommerryke Laanen, of aan uw weêrgalooze Waterkom en bekoorelyken Vyver, de vier Jaarsaizoenen meest verslyt, en in die vermaakelyke eenzaamheid, door eene rondborstige grootmoedigheid, daar geen veinzery op kan hegten, all' 's waerelds praal en eigenbaat met een vrolyke vergenoeging veracht.

ô Gelukkige stand! gy verrukt my, om tot een besluit vrolyk op te zingen:

Buiten leeven, vry van zorgen!

Honigbeek van lekkeruy,

Daar geen angel legt verborgen

Van de boossche vleiery;

Daar de vrachten, planten, bloemen,

Met hun weêrgalooze pragt

[p. 5]

 

D'Opperheerschers wysheid roemen,

 

Die 't Heel-al heeft voortgebragt;

 

Daar een vlugt van nagtegaalen

 

In den vroegen dageraad

 

't Hert op veldmuzyk onthaalen!

 

Hoe gelukkig is uw staat!

 

Staat, die door geen onweêrwinden

 

Van een' handel word ontroert,

 

Daar zich veelen aan verbinden,

 

Door gewinzucht weggevoert,

 

Nu naar 't Oosten, dan naar 't Zuiden,

 

Moog'lyk tot hun schade en ramp:

 

Veiliger is 't by uw kruiden

 

En uw lommer, daar die damp

 

Niemand hindert in zyn' yver;

 

Veiliger op Ryneveen

 

Baars te lekken uit den vyver,

 

En die met vermaak te ontleên,

 

Daar de vriendschap nooit zal wyken

 

Voor geveinsdheid, haat en uyd.

 

Wie zou 's waerelds koningryken

 

Niet versmaaden, om zyn' tyd

 

Daar in vryheid af te meeten,

 

En alle onlust te vergeeten?

Vaar wel, keurig Uitkiezer van dien besten stand des leevens, wiens zoetheid Uw Ed. beter zal smaaken, als gy dezelve by den ongerusten en wraakzuchtigen aart van Coriolanus in de weegschaal legt. De Alzeegenaar bekroone Uw Ed. met uwe Echtgenoote en Kinderen, met alles wat wenschelyk en zalig is. Dit wenscht die is, en blyft

Uw E: D: W: Vriend,

C^L. BRUIN.