Uitbreiding over honderd leerzaame zinnebeelden
(1722)–Claes Bruin– Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
[pagina 15]
| |
Op het VIIde Zinnebeeld.
Het Kaarslicht, in deez' Zaal ontsteeken,
Ontdekt de schoonheid en gebreeken,
Die daar verborgen zyn,
Doch 't kan de kaars geen welstand geeven:
Zo schiet de Bron van geest en leeven,
Door zynen zonneschyn,
Op ieder zyn genade-straalen,
Die in de zielvertrekken daalen,
Terwyl zyn Majesteit
Nooit kan vermeerd'ren noch vermind'ren.
Wat schepsel kan den Schepper hind'ren,
Of zyne heerlykheid,
Die uit zich zelf bestaat verhoogen?
Men loove en eer' dan 't Alvermogen
Vol vreugd met hert en mond:
Een dankb're kan steeds zegevieren:
Men vreez' hem tevens die de nieren
Beschouwt tot in den grond.
Dat licht, 't geen 't all'verlicht door 't blaaken,
Zal eens de deugd gelukkig maaken.
|
|