Christelicke bedenckinge over het wel-gereformeerde Christelick gheloof

III. Pause.

X.

Hy sal wel bevryden haer leven, Als hen de doot sal doen
ghewelt, End' sal hen oock haer spyse geven, Als sy met
honger syn gequelt. Dat ons hert hem pryse, End' eere be-

[p. 136]

 

wyse, Met hoop onbesorgh; Op hem wy ons gronden,

 

Hy is 't allen stonden Onse schilt end' borch.

 

XI.

In hem sullen wy ons verheugen, Van herten na syn Godtlick
Woordt; Want wy op syn cracht en vermengen Alleen

[p. 137]

 

staen alsoo dat behoort. O myn Godt Almachtich, Maeckt

 

ons doch deelachtich Uwer Goedicheyt: Want wy op u rusten,

 

En hoopen met lusten, Inder Eeuwicheyt.