Christelicke bedenckinge over het wel-gereformeerde Christelick gheloof

[p. 47]

Een Godts-Geests verlichtinghs Lof-Sanck

Op de wyse van de XXXVIJ. Psalm.

COmt Menschen, Volcken uyt Natien al t' saem,⁺
Danckt Jesum Christum met my in 't ghemeyn,

+ Psalm, 34, vers 12. Matth. 28, vers 19.

[p. 48]

 

⁺ Syn Geest, leert ons, 't gheloof in Syn, en Godts-Naem,

 

Looft met my Hem, en Godt met Lofsanck reyn,

 

⁺ Voor 't gheloof, 't welck ons in 't eeuwich leven leyt,

 

Haers Heerlickheyt, eeren soo Eng'lens treyn

 

+ Psalm 51. v. 13. Joh. 14. v. 1. 1 Cor. 12. v. 9.

+ Habakuk. 2. v. 4. Ioh. 3. v. 16. Rom. 1. v. 17. Psalm 68. v. 9.

[p. 49]

II.

Met haer leert onderscheyden Godt, en Syn Cracht,
Door sulcks onderscheydingh'kendt in het rondt.
U Scheppers, uws selfs Scheppingh', neemt dat in acht,
Want Christi Geest door Paulo dat vermont,⁺

+ Rom. 1. v. 19, 20.

[p. 50]

 

⁺ Soo door Godts Geest het eeuwich leven verbeyt,

 

David door sulcks kennis de Hemel vondt.

 

+ Esaias 59. v. 21.
Rom. 8. v. 15, 16, 17.
Matth. 25. v. 46.
Psalm 45. v. 8.

III.

⁺ Aenmerckt Godt te zyn, Een Heylich Wesen Een,
Door Drie Selfs-standen, Vader, Woordt, en Geest,

+ Jacob. 2. 30. 1 Joh. 5. v. 7. Dent. 4. v. 35. Gal. 3. v. 20. Rom. 3. v. 30. Joh. 4. v. 24.

[p. 51]

 

Weses leven, die Godt, sy doch aengebeen, Deuter.⁺

 

Geen ander Goden kent, Die is gheweest,⁺

 

Altijt in Ontoegancklick Licht woonachtich,⁺

 

Als Paulus leert, dat te gelooven leest.

 

+ 6. v. 13. cap. 10. v. 10. Matth. 4. v. 10.

+ Exod. 20. 23. Deut. 10. v. 6, 7.

+ Psalm 81. 10. 1 Tim. 16. v. 16.

[p. 52]

IV.

⁺ Uyt welck Licht, sulcke Godts Dryheyts Heerlickheyt
Spreyt, die Mensch' Godts Wesen Een sien belet,
Die 't Wesen Godts van der menschens Wesen scheyt,
Want Godts Evangelium, ende Wet,

+ Exod. 33. van vers 18. tot 't eynde.

[p. 53]

 

Godt self, oft Persoonen te woonen in ons,

 

Door Godts Dryheyts Heerlikheyt, dat verset.

 

V.

Want des Heeres Wet seer goet, dat selfs ons leert,⁺
Als in Exodo drie-en-dertich staet,

+ Rom. 7. 12. 16.

[p. 54]

 

Dat Godt de Schepper, wil van ons syn geeert,

 

Dat niemant Syn Aensicht met kennis vaet,

 

Want syn Godes Heerlickheyt, seyt sulck belet,

 

Want naerder van syn Aensicht, hy doot slaet.