Die Darfelder Liederhandschrift 1546-1565

[p. 146]

Nr. 80aant.

⁺ I.
Al om een joncfroukens wille
lydt ic groot ongerief,
zy laedt my int gechende,
want sy en acht my nidt.
Venus heeft my geraden
al tot die joffrouwe choon,
dat ic die liefde sou zade,
druck laet zy my der loer en.
ic en hadts hair niet toebetrout,
die choone rooder mondt,
die liefde is in hair verkoudt,
des lydt myn heert duerwont.

II.
Soe choone roeskens wasschen,
choen lyef, als hier verghaen;
wilt ghy op my niet achten,
choon lief, tiss al gedaen¹.
orlof princesse verheve:
hier met neem ic en keer,
al heeff zy my nu begheven,
choon lief, men vuindt daer meer!

Godt ist bekendt
T V B

+ Bl. 88 v^o

1 Hs.: danach princesse gestrichen.