Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

[fol. xxir]

Hoe dat si van enen quaden man drinken eischte.

Het geviel op enen dach,
als ic te wondere vertrecken magh,
dat haer een onverdraechlec groet
hongher quam ane, dat si doer noet,
alst God woude, quam haesteleke
gelopen, daer verwendeleke
een alte auqat minsche sat ende at,
dien si om Gode drincken bat.
Ende het geviel dat hi gewan
genade toet hare, die ondedeghe man,
ende ontfarmhertechheit, als hise sach,
dier hi te niemanne te hebben en plach;
so dat si al luttelken wijns daer nam
ende dranc, dat heme ten besten quam:
want si propheteerde van
dien quaden, boesen, sundeghen man,
schegen al der geenre waen
die hem kinden, dat hi ontfaen

[fol. xxiv]

 

in fier doet soude Gods genade,

 

die niemanne oec dan en comt te spade,

 

op dat hi gewareghen rouwe heeft,

780

wi qualec dat hi heeft geleeft.