Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw(1850)– Broeder Geraert– AuteursrechtvrijIn oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw Vorige Volgende Hoe dat de geestlec liede gemein gebed deden voer hare. Als si haer vrijheit na haren wille gebruken mochte, soen lach si niet stille; maer si voer toe, de werde Kerstine, ende leed voer der liede sonden pine, 665[regelnummer] als si tevoren had gedaen, ende ghi hier boven hebt verstaen. Toen men dies wonders wart geware, so quam daeglijcs veel volcs te hare, [Folio xviijv] [fol. xviijv] van verren landen ende van bi, 670[regelnummer] op dat si saghen dat wonder, dat Hi, de wonderlec God, met haer doen wrachte, beid met daghe ende met nachte. Doen waren tSintruden in de stat geestelec manne ende vrouwen, die dat 675[regelnummer] ontdsaghen, dat des minschen sin nien conste begripen meer noch min, dat grote wonder dat zi wrachte; want het ginc boven sminschen gedachte, ende boven sminschen sin te male. 680[regelnummer] Daer om so sorghden si dies wale, dat de liede die daer quamen, die beestelec herten, als sijt vernamen, dat sijt in quade souden verkeren, ende Gode daer in nien souden eren; 685[regelnummer] ende dat sijt nien souden in goede verstaen, maer souden den viant draghen aen de miraclen die si dede. Daer om so badense in haren gebede met innegher herten den namen ons Heren, 690[regelnummer] dat hi woud maten ende tempereren [Folio xixr] [fol. xixr] Kerstinen mirakelen ende haer daet, na der liede gemeinen staet. Daer en versmede God niet haer trane, die hem al wenende riepen ane…… Vorige Volgende