Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Hier begint Sinte Kerstinen heileghe leven.

Die werdelec Kerstine, die maeghdelec ionfrouwe,
si was geboren op Hasspegouwe,
van eenre stat die aldaer steet,
die tSintruden op Hasspegou heet.

[fol. vr]

 

Si was oec, als ic hebbe vernomen,

160

van eersamen vader ende moeder comen;

 

ende als dalmachteghe God geboed,

 

dat si moesten comen ter doed,

 

bleef si met tween sustren allene:

 

de ioncste dat was dees maghet rene.

165

Doen gincghen haer sustre henen toe,

 

ende viseerden in wat manieren ende hoe

 

dat si haer leven mochten kieren

 

ende ordineren na geestelec manieren;

 

ende vueghdent also, dat doudste van desen

170

met haren gebede becommert soud wesen;

 

de middelste, si soude den huesraet houden;

 

ende van Kerstinen vuechdensi ende wouden

 

dat si dat quec ter weiden soud leiden

 

ende oec soud hueden. Doen sonder beiden,

175

also voller ende also saen

 

als dit was gedaen,

 

ende der ioncster suster was gegeven

 

dat omoedechte ambacht, so steet daer gescreven

 

dat hare haer troestere nien ginc af

180

Jhesus Cristus; maer hi gaf

[fol. vv]

 

haer gracie der inwendegher suetechheit,

 

ende metter hemelscher heimelecheit

 

so visenteerd hise menechwerf sint.

 

Nochtan bleef si al onbekint

185

van allen mannen; maer Gode was si

 

kinleke ende heimeleke. de maghet vri.

 

Daer omme verblides haer met rechte wale,

 

ende sprac met Ysaias dese tale:

 

‘mijn heimelecheit es mine, es mine.’

190

Die mint, hi pleeght gerne scamelec te sine.