Geestigh liedt-boecxken
(1621)–G.A. Bredero–
Auteursrechtvrij
[pagina 184]
| |
Stem: Het daghet in den Oosten, &c.
Helaes! ick heb verloren
De Vorst van mijn ghemoet,
Den Ridder googh gheboren
Van klaer en Prinslijck bloedt,
Dus mach ick zijn verscheyen, wel beschreyen.
2 Nu sal ick niet meer hooren
Dat lieffelijck gheluydt,
| |
[pagina 185]
| |
Dat my de siel ten ooren
So soetjes troonden uyt,
Met aartigh minlijck smeken // en schoon spreken.
3 De Spieghel sal verdwynen,
Daer ick mijn aengesicht
So helder sach in schynen:
O lief, en vriendlijck licht,
V luyster en u brallen // sal vervallen.
4 V wel ghedane wanghen,
Van my so vaeck ghekust,
Met hartelijck verlanghen
En sonderlinghe lust,
Die sullen wormen, Slanghen // nu ontfanghen.
5 En met een smaeck op eten
| |
[pagina 186]
| |
V tongh en kuysche mondt,
Die inde leckere beten
Een lieve wellust vont,
Die sullen sy met behaghen, knauwen, knagen.
6 De neus daer ghy te voren
Me roockt u spijs en dranck
Die weet nu van gheen smoren,
Noch sticken van de stanck,
Sy sal nu inder kuyle // gants vervuyle.
7 Ghy sijt sonder gevoelen
Van lichaem en van hart,
Ach, kon ick so verkoelen
Mijn ongemeene smart,
So souw' ick nu niet weenen // nog niet steenen.
| |
[pagina 187]
| |
8 Nu wil ick my begeven
In een kleyn kloosterkijn,
En eynden daer mijn leven
En heymelijcke pijn,
En sal mijn doot beklagen // al mijn daghen.
9 Doch ick sal u doen bouwen
Hier op dit graf een huys,
Daer ick my met vertrouwen
In eenicheyt mijn kruys
En mijn rampsalich vrijen // mach belijen.
10 Nu moet ick my gaen ylen,
En decken mijn aenschijn,
En draghen de swarte wylen
Ter eeren de liefste mijn,
Ick sal hem noch vereeren // met rouw kleeren.
|
|