Geestigh liedt-boecxken
(1621)–G.A. Bredero– Auteursrechtvrij
[pagina 16]
| |
Stem:
| |
[pagina 17]
| |
2. So me moer! wel immers kijnt,
Klufje kalde veul van Marten,
't Is wongder (sey jy) hoe hy 't pijnt,
So lief hetty jou van harten:
Brechje, sit hy staech en seyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt.
3. Heer! die knecht is so estelt,
Datsen hooft drayt as ien meulen,
Sen Peet hetme so veul vertelt,
Spullen soumer wel of speulen,
Brechje leyt hy snachts en greyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt.
4. Is Marten murru, 't is gien noot,
Hy het Apen en Meerkatten:
| |
[pagina 18]
| |
Sen Peet het me sen goet egroot,
't Is een bom vol Spaensche matten:
Gaeje Niffje, ierje scheyt?
Datsen Vryster! datsen Meyt!
5. Seght Kees Jongh Kees, en Klaes Kloet,
Datser spillen vry op steken:
Van Proost van Pronck, noch van Iaep Soet
Daer wil ick niet iens van spreken,
Siet dat gyer iou uytdreyt,
Datsen Vreyster! datsen Meyt!
6. Je hebt op Bartje sin estelt,
Maar wat souwjer me beginnen?
Marten die het langt en gelt,
Dat en hoeftmen niet te winnen,
| |
[pagina 19]
| |
Ick raeje, datje noch wat beyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt!
7. Bartje (seghje) is ien geest,
Die sijn weetje weet, te weten,
Dat hy moytjes schrijft en leest,
Gaet daer iensjes wat van eten!
Nicht bedwinght iou sinlijckheyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt!
8. Brechje, vollicht gy mijn leer,
Laet iou Bartje niet bekallen,
Wijsheyt, Godsvrucht, Deucht en Eer,
Is by Rijckdom niet met allen,
Siet dat niemant iou verleyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt!
| |
[pagina 20]
| |
9. Inde Stadt of op het langt,
Wort de Rijckdom miest epresen:
Ter werrelt is gien mierder schangt,
As beroyt van gelt te wesen:
Geeft Marten tavent goet bescheyt,
Datsen Vryster! datsen Meyt.
|
|