Landgoed

[p. 18]

Wienerwald, Bei der Kreuzeiche

Volbracht: alles
laten vallen, het was minder
dan gedacht. Wat flarden
en kleuren, driftig kleingoed
in glorieus postuur.
Lucht spiegelt as
van vlug verworpen vuur
eerst moeizaam opgetast
blad voor blad
tot zwierige kruin
waar alles om draaide,
tol van tijdelijkheid.
Niet om niet is het
volbracht: aarden en drinken
gloeien en een laatste zucht
van vallend blad.