Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde

[Johann Wilhelm Wolf]

Wolf (Johann Wilhelm), te Keulen geb. 23 April 1817, stelde een warm belang in onze letterkunde en in de Vlaamsche beweging. Met zijne begaafde gade en hare moeder, de beroemde dichteres Luyse von Plönnies (1803-'72), doorreisde hij de Nederlanden om onze volkssagen op te zamelen. Hij knoopte nauwe betrekkingen aan met onze voornaamste schrijvers en met de hardnekkigste Vlaamsche kampioenen, die hij krachtdadig ondersteunde in hunnen strijd voor volk en vaderland. Geruimen tijd was hij te Gent gevestigd, en daar begon hij nationale vertellingen uit te geven in een tijdschrift: Grootmoederken, archieven voor Nederduitsche sagen, sprookjes, volksliederen enz., Gent 1843-'51. Tevens liet hij ook verschijnen: Wodana, Museum voor Nederduitsche Oudheidkunde, Gent 1843-'51. Verder schreef hij: Niederländische Sagen, Gesammelt und mit anmerkungen begleitet herausgegeben von J.W. Wolf, Leipzig 1843. Dit werk werd in onze taal overgebracht en verscheen in drie stukken

[p. 901]

met den titel: Nederlandsche volksoverleveringen, verzameld en met aanmerkingen voorzien door J.W. Wolf, op nieuw bewerkt en met bijvoegselen vermeerderd, Gron. 1844-'46. Met L. Vleeschouwer gaf hij uit: De Broederhand, tijdschrift voor Hoogduitsche, Nederduitsche en Noordsche letterkunde, Bruss. 1847. Belangrijke artikels over de Vlaamsche Beweging schreef hij in Stricker's Germania, III, Frankfort 1849. Toen Wolf in zijn eigen vaderland terugkeerde, vestigde hij zich te Darmstadt, alwaar hij overleed op 28 Juni 1855.