[Jacobus Ludovicus Conradus Schroeder van der Kolk]
Schroeder van der Kolk (Jacobus Ludovicus Conradus), geb. te Leeuwarden 14 Maart 1797, studeerde in de medicijnen, en zette zich in 1821 te Hoorn als geneesheer neder. Het volgend jaar werd hij inwonend geneesheer in het Buitengasthuis te Amst., en hield 28 Febr. 1827 zijne inwijdingsrede als hoogl. te Utrecht, waar hij 1 Mei 1862 overleed. De laatste 20 jaren van zijn leven was hij ook inspecteur der krankzinnigen-gestichten in Nederland.
Hij schreef: Het verschil tusschen doode natuurkrachten, levenskrachten en ziel, Utr. 1835; Over de verwaarloozing der vereischte zorg, ter leniging van het lot der krankzinnigen en tot hunne genezing in ons vaderland, (Redevoering 26 Maart 1837), Utr. 1837; Voorlezingen over het verband en de werking tusschen lighaams- en zielskrachten, 1843, bevattende: Het instinct bij planten, dieren en menschen, Het verschil tusschen den physischen aanleg van het dier en van den mensch, vooral ook ten opzichte van het doel der hoogere vermogens, en De invloed van het ligchaam op de ziel van den mensch. In het Album der natuur van 1852 en 1858 schreef hij: De zelfstandigheid der ziel en De moederliefde in de natuur; al deze genoemde stukken zijn in 1864 te zamen te Utrecht uitgegeven onder den titel van Ziel en ligchaam, in hunne onderlinge verhouding. Verder gaf hij tal van geneeskundige werken, bijdragen in tijdschriften, statistieke geschriften, populaire schetsen, enz.