Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde

[Johannes Henricus Scholten]

Scholten (Johannes Henricus), zoon van den voorgaande, geboren 17 Augustus 1811 te Vleuten, studeerde in de godgeleerdheid en letteren, en promoveerde in beide vakken in 1835 en 1836. Hij werd twee jaren na zijne promotie, in 1838, predikant te Meerkerk, in 1840 hoogleeraar aan het Athenaeum te Franeker, in 1843 buitengewoon, en in 1845 gewoon hoogleeraar aan de hoogeschool te Leiden. Hij gaf zijn laatste college den 14 Juni 1881 en leefde nog als emeritus tot den 10 April 1885.

Hij schreef: De leer des Vaders, des Zoons en des H. Geestes. Eene bijdrage tot de kennis van het wezen des Christendoms, Haarl. 1845; Over het godsbegrip van Krause. Brief aan J. Nieuwenhuis, voormalig hoogleeraar der wijsbegeerte, Leid. 1846; Mr. C.W. Opzoomer op het gebied der godgeleerdheid en wijsbegeerte beoordeeld. Eene bijdrage tot verdediging van het Christendom op het hedendaagsch standpunt der wetenschap, Utrecht 1846; De leer der Herv. kerk in hare grondbeginselen uit de bronnen voorgesteld en beoordeeld, 2 deelen, Leiden 1848-50 (herdrukt 1860); Antwoord aan Mr. Is. da Costa, Leid. 1852; Histor. krit. inleiding tot de schriften des Nieuwen Testaments, Leiden 1853-56 (niet in den handel);

[p. 701]

Geschiedenis der godsdienst en wijsbegeerte, Leiden 1854 (in het Hoogduitsch vertaald door Redepenning, en in het Fransch door A. Réville onder den titel van: Manuel d'Histoire comparée de la philosophie et de la religion, Parijs en Straatsburg 1861); Geschiedenis der Christ. godgeleerdheid, gedurende het tijdperk des Nieuwen Testaments, Leid. 1856 (niet in den handel); De vrije wil. Kritisch onderzoek, Leid. 1859 (door C. Manchot in het Hoogduitsch en door Dr. F.C. van Goens in het Fransch vertaald in de Revue de Théologie et Philosophie, Lausanne 1875); Het kritisch standpunt van C.W. Opzoomer, Amst. 1860; Over de oorzaken van het hedendaagsche materialisme, Amst. 1860 (in het Fransch vertaald door A. Réville, 1860); De oudste getuigenis aangaande de schriften des N.T.'s, Leid. 1860 (vertaald in het Hoogduitsch door C. Manchot, Bremen 1867); Het Evangelie naar Johannes. Kritisch historisch onderzoek, Leiden 1864 (in het Fransch vertaald door A. Réville, in het Hoogduitsch door H. Lang, Berlin 1867); Supranaturalisme in verband met Bijbel, Christendom en Protestantisme. Eene vraag des tijds beantwoord, Leiden 1867; De doopsformule, Leiden 1869; Het oudste evangelie. Critisch onderzoek naar de samenstelling, de onderlinge verhouding, de historische waarde en den oorsprong der Evangeliën naar Mattheus en Marcus, Leiden 1868 (in het Hoogduitsch vertaald door Redepenning, Elberfeld, 1869, in het Fransch door C.G. Chavannes onder den titel La libre recherche, Parijs en Londen 1875); Het Paulinische Evangelie. Critisch onderzoek van het Evangelie naar Lucas, Leiden 1870; De apostel Johannes in Klein-Azië. Historisch-critisch onderzoek, Leid. 1871 (in het Hoogduitsch vertaald door B. Spiegel, Berlijn 1872); Is de schrijver van het boek der Handelingen dezelfde als die van het derde Evangelie? Leid. 1873; Strauss en het Christendom (in het Engelsch vertaald door Wicksteld in de Theological Review, 1873); Strauss en de godsdienst (id. 1874). Voorts gaf hij in 1853 uit een bundel leerredenen, tusschen 1840 en '47 een drietal Latijnsche redevoeringen, en bijdragen in onderscheiden tijdschriften als de Bijdragen van Willes en Dresselhuis (1844), Jaarboeken van Wetenschappelijke theologie (1848-50), Godgeleerde bijdragen (1855-58), in het Bijbelsch woordenboek de woorden betreffende de inleiding tot de boeken des N.T.'s; verder in den Tijdspiegel (1875) het Theologisch Tijdschrift (1876) en het Christelijk Album (1866-'72), en twee verhandelingen in de Bibliotheek van godgeleerde Letterkunde van Maronier.

(Hand. Mij. Ned. Lett. 1886.)