Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde


[Willem Izaak Leendertz] Leendertz (Willem Izaak), geb. te Kleef 26 Nov. 1850, oudste zoon van den uit Nederland afkomstigen Doopsgezinden predikant aldaar, genoot zijne eerste opleiding op het gymnasium zijner geboorteplaats. Op 19-jarigen leeftijd werd hij student aan het Ath. ill. te Amst., waar vooral de hoogleeraren S. Hoekstra, J.G. de Hoop Scheffer en W. Moll zijne leermeesters waren. Beide laatstgenoemden wekten in hem liefde voor kerkhistorische studie. In 1875 werd hij pred. bij de Doopsgez. gem.
[pagina 461]
te Wormer-en-Jisp, in 1878 te Ouddorp, 1881 te Veenwouden en in 1888 te Rijp. In 1882 verwierf hij een zilveren medaille bij Teyler's Godgeleerd Genootschap te Haarlem voor een ingezonden prijsverhandeling, die in 1883 het licht zag onder den titel: Melchior Hofmann. De schrijver behandelt daarin de lotgevallen en geschriften van den Zwabischen bontwerker Hofmann uit het begin der 16e eeuw, die grooten invloed uitoefende op de latere Doopsgezinden in Nederland en Duitschland. Op 1 Jan. 1889 trad hij in de plaats van wijlen den hoogleeraar Lasonder op als mede-redacteur van het in 1866 opgerichte tijdschrift: Geloof en Wijsheid, waarin hij onderscheiden kerkhistorische studiën plaatste en van tijd tot tijd onder den titel: ‘Verschijnselen des Tijds’ een overzicht gaf van verschijnselen op godsdienstig en letterkundig gebied.