Verzamelde gedichten

[p. 211]

Prauwvaart

Onder koepels van loof, bladertakken
overhangend van oevergeboomte,
behendig pagaaiend, stoutmoedig
langs klippen en rotsbanken glippend,
fel zingend op ritme van trommen.

Luid lachend met stuifwater, canyons;
nijlpaarden ontmoeten, kaaimannen,
paarsroepende vogels van boven
en vis sluipdoor kruipende tussen
het wortelhandspel der mangroven.

Jammer jammer, de schoonste orchideeën
gaan pijlsnel voorbij en de draaikolk
helleketel zuigt razend stroomafwaarts,
naar welk meer?
Naar nooit meer, naar nooit meer.