Verzamelde gedichten

[p. 171]

De wildernis

[p. 173]

Koude wereld

De wonden bloeden zelfs niet,
het ijskoude staal in mijn zij
heeft ader en hart bevroren;
poolkegels en ijsbanken boren
onderstrooms hun verstarring in mij.

Mijn adem rijpt aan uw mond,
midwinters, mijn ogen bleek
drijfijs, wie hierin verzinken
sterven nog voor zij verdrinken,
verstijfd als een hond.

De ijsbloemen in mijn hand
zijn uit de trog van een wereld
ijskelderend onder mijn voet.

Bid om een hart dat weer brandt,
bid om een vuursteen, een spaander,
om nog één druppel bloed.