Verzamelde gedichten

[p. 162]

Bede om de jacht

Het oerbos is minder eenzaam
dan het zaterdags leidseplein:
alleen of tezamen, wij zijn
schaduw van lichtreklames,
schimmen langs spiegelglas,
beelden in de fontein.

Maar hoor hoe het duister woud
ademt aan onze mond,
hoe het omhelst en verwondt,
moeder en felle geliefde,
diepe beet en omarmend verbond.

Waar zwerft men zo spoorloos te-moe
als op pleinen van asfalt en glas,
bleekzuchtig, tot holten versmacht
om boomsproken, fluisterwarm gras
of het uitdagend oe-ha-oe-oe
van de lachvogel wild in de nacht.

Heer, geef ons gevaarvolle jacht
voor de straat, waar men niets meer verwacht.