Verzamelde gedichten

[p. 77]

Verwildering

Hier samenrottend tussen prikkeldraad,
gehuld in vodden en verwoeste baarden,
wijkt de cultuur; en ach hoe snel vergaat
het glansvernis der christelijke waarden!

Ik zie de hebzucht in hun felle klauwen
- de buik is toch nog sterker dan de geest -
en hoor het doffe grommen van het beest:
en loerend zie ik hem zijn eten kauwen,

of iemand niet - misschien - een weinig meer
dan hij van 't schamel voer kreeg toegedacht; en
zijn kaak maalt tergend langzaam heen en weer.

En soms ontdek ik in de ruige baard
van hem die ik clean-shaven leerde achten
verschrikt de laagheid van zijn ware aard.