Briefwisseling 1930-1940. Deel 2

396. E. du Perron aan M. ter Braak
Bellevue, 20 Juni. [1933]

Beste Menno, Hartelijk dank voor je brief. Ik laat je 3 exx. zenden, al begrijp ik wel hoe je die plaatst! Maar: je kunt één ding doen, een aardig stuk schrijven over het boek, het leent er zich èrg voor; en Wim zou hetzelfde kunnen doen voor een medisch blad. (Jij in de N.R.C. bv., of in Forum.)

Wil je vast probeeren om een correctorsbaantje voor me te vinden, best. Bep en ik hebben nu alles overwogen. Als we onze fl. 500. er nog uit krijgen, met hard en onaangenaam werken, is het mooi; van onze eigenlijke hoop, om op deze manier met Pia, en daarnaast dan nog de ‘brieven’, een bestaantje in Parijs te vinden, is nu geen sprake meer. Dàt is totaal van de baan! Het zou dus dwaasheid zijn om hier te blijven klunge-

[p. 87]

len tot October; met Augustus gaan wij nu weg. Bep's vader komt van 5 tot 18 Juli nog hier zijn vacantie doorbrengen; daarna gaan we ons bezighouden met het opdoeken van onze meubels. Begin Augustus kunnen we dan naar Holland.

Ik heb Timmers Verhoeven in Brussel nu geschreven om Gistoux op te doeken ook, à tout prix, en op een publieke veiling. Geld leenen wil ik niet meer; ik ben schoonpapa nu al een fl. 2000,- schuldig, die misschien niet eens meer uit het kasteel zullen komen. Ik geloof dat ik alles tegen heb. - Pia heeft nog hoop en leurt voort; hij vindt het overigens afschuwelijk natuurlijk: 1^o staat hij er nog veel erger voor dan wij (hij stak er zoowat 1500 fl. in, en heeft zich letterlijk uit den naad gewerkt om dat boek in elkaar te zetten, ook om ons te helpen); 2^o heeft hij nu een gevoel van verantwoordelijkheid. Wij hebben onze leurderij gesplitst; straks houd ik ‘krijgsraad’ met hem. Hij verkocht tot op heden één exemplaar! ik nihil (neen, deze drie dan aan jou! wat ‘moreel’ straks een enorme duw aan Pia kan geven. In de goede richting, bedoel ik.) De prijs is 90 frs. hier, 95 frs. met porto, dus ± fl. 9. per ex. - de gulden is iets meer dan 10 frs. Dus fl. 27. voor de 3 exx.

Ik ben blij dat je met De Zieke bijna klaar bent, en zéér benieuwd naar de volledige tekst. Wij gaan misschien naar Brussel voor een week, als Jan Gr. ons in zijn leege huis kan laten, om het daar te probeeren bij Brusselsche doktoren. Het ‘terrein’ althans is voor mij daar voordeeliger, de reis voor Bep en mij hebben we er met 3 exx. uit. Bep moet mee voor de eterij; anders komt het veel duurder! Zou je niet, als dit doorgaat, een Zaterdag op Zondag kunnen overkomen en De Zieke dan meebrengen? Je kunt dan misschien zelfs bij ‘ons’ logeeren. Ik wacht op een brief van Jan. Als wij daarheen gaan, schrijf ik je direct.

Ik heb het gevoel dat mijn heele ‘persoonlijkheid’, in een historie als deze, wordt onderworpen aan een proef van oplossing in sterk water. Je voelt je jezelf soms heelemaal niet meer. Ik heb meer dan ooit de zekerheid, dat iedere acteur een flapdrol bij uitnemendheid zijn moet; ook als hij als flapdrol het heroïsche binnendringt.

[p. 88]

Schrijf een stukje over de Pen-club zooals je het mij in je brief deed; beter kàn het niet! Rakel de aanleiding uit ‘den vreemde’ op, maar geef een beschrijving van deze vertooning in Amsterdam; - en neem dan vooruit je ontslag als lid, wanneer je dat nog niet hebt gedaan. Zeg erbij dat het je eerste en laatste aanwezigheid was. Maak er een knàlstuk van; c'est le moment. Vergeet vooral Boeken niet met de broekoptrekkerij. Iedereen zal razend worden, maar wat verdienen ze anders? - Forum moet in ieder geval blijven bestaan!*

Schrijf mij ook wat een corrector ongeveer krijgt, en hoeveel uren hij per dag lettertjes bekijken moet. Als ik als corrector voorloopig bestaan kan, en misschien het nog eens tot oppercorrector brengen??? - dan zou het ‘een paradijs’ kunnen zijn vergeleken met een baantje als journalist. Je bent dan toch minder verkocht.

Bep vindt het afschuwelijk om naar Holland terug te moeten; het ontneemt haar alle energie. Maar ik geloof niet meer dat we de keus hebben. Hier zou alles ‘la combine’ blijven, en die onzekerheid werkt op het laatst fnuikend. Ik voel me hier niet meer thuis, in dit appartement dat we van geleend geld bewonen en waarvan wij vooruit weten dat het ver ‘boven onze krachten’ gaat. - Ik zal ook maatregelen moeten treffen met Simone en Gille, omdat ik geen geld kan sturen als ik het niet heb. Eén ding is zeker: de leenerij moet ophouden. Het hoogste bod op Gistoux was 200.000 belg. frs. Dan te rekenen op de verkoop daarvan, is ook onzin. Aan hypotheek en notarissen alleen gaat er minstens 100.000 frs. af.

Ik schrijf je dit in den morgen, vóór we naar Malraux gaan. Wij eten daar straks; daarna zie ik Pia. Zoodra ik dus iets weet van het naar Brussel gaan, schrijf ik je weer.

Nogmaals van harte dank. Groeten van Bep,

je

E.

Het is een geweldige opluchting voor me, dat je dat opstel over Malraux ‘behandelen’ gaat. Ik schreef, in denzelfden nacht waarin ik je het laatst schreef, een paar blzn. ‘tot afscheid’ in den

[p. 89]

toekomstigen bundel. Ik heb nu het heerlijke gevoel dat dit alles een afgesloten periode voor mij is. Als de bundel uitkomt, is hij voor mij natuurlijk net zoo onleesbaar en voorbij als nu Tegenonderzoek.

* Je weet niet hoe duidelijk mij dit wordt, juist nu.