| |
Een Refereyn int amoreus, met een Liedeken daer op accorderende.
ICk mach wel claghen dat ick ben gheboren,
Verstoren // mach ick my over valsche geruchten,
Suchten // claghen en stenen acht ick verloren,
Vercoren // heb ickse die van my wil vluchten,
Verluchten // waer sal ick my in eenighe huchten,
Duchten // moet ick altijt leven in weene,
Gheene // gheboren my ghenesen muchten,
Vruchten // der droefheyt pluck ick certeene,
Alleene // dunckt my nv die liefde reene,
Cleene // achtse mijn liefde tot haer gheresen,
Nochtans is sy die liefste en anders gheene,
Liever en mocht my ter eerden niet wesen.
| |
Het Liedeken gaet op de wijse: Duchten en suchten moet ick eylacy desolaet.
Aenhoort mijn lamentacy // nv
Die verlaet my eylacy // nv
| |
| |
Haer aenschijn staet seer fel,
In groote benautheyt ben ick gheseten,
Beten // van confoort waren mijn herte goet,
Moet // verlies ick om haer sy macht wel weten,
Versleten // houtse my in allen spoet,
Vloet // der tranen beclaecht mijn ooghen vroet,
Doet // die alderliefste mijn ontrouwe,
Nouwe // en weet ick ter werelt eenen voet,
Soet // daer ick wel connen gherusten souwe,
Houwe // ick niet de schoone joffrouwe,
Rouwe // ben ick van herten nijdts desen,
Want sy isse die ick gheerne aenschouwe,
Liever en mocht my ter werelt niet wesen.
Van haer een minnelick ghesicht,
Ick achte mijn lijden seer licht,
Maer sy houdt haer van my,
Hoe luttel peystse op tgheen dat my gheschiet,
Pict // en achtse op mijn lijden menichwerven,
Sterven // moet ick laetse my in dit verdriet,
Want siet // my en moghen helpen gheen conserven
Tderven // van haer doet my in lijden swerven,
Erven // van bitterheyt moet ick verpachten,
Twachten // na troost doet my alle vreucht verkerven
Scherven // moet ic mijn vleesch by dagen en nachten,
Crachten // der liefden doen my versmachten,
Clachten // doe ick aen u Venus ghepresen,
Mijn ootmoedighe begheerte wilt niet verachten,
Liever en mocht my ter eerden niet wesen.
Dat ick aensie haer schoone jeucht,
| |
| |
Ick al ons minnelicke vreucht,
Die wy eertijts met vlijt,
Princesse Venus vertroost mijn hert beswaert,
Baert // ghenae over my o vrouwe verheven,
Geschreven // staet in mijn hert die bloeme vermaert
Waert // datse haer tot my woude begheven,
Leven // sou ick eewelick sonder sneven,
Verdreven // waer van my alle melancolije,
Blije // sou ick wesen en vreucht aencleven,
Beneven // my stelden ick alle fantasije,
Tsy // sey ick alle klappaerts invije,
Mije// en docht gheen meerder vreucht wtghelesen,
Dus Venus vercrijcht my troost te tije,
Liever en mocht my ter aerden niet wesen.
Doet uwen dienaer ghenae,
Die ick verdraghe vroech en spae
Ick en soeck ghelt noch schat,
|
|