Reinaert en Renart. Het dierenepos Van den vos Reynaerde vergeleken met de Oudfranse Roman de Renart (2 delen)

Het dierenepos Van den vos Reynaerde vergeleken met de Oudfranse Roman de Renart

[p. *2]

Stellingen

behorend bij het proefschrift van A.Th. Bouwman: Reinaert en Renart

1.

Fel, het epitheton van de vos in de Reinaert, heeft in een aantal gevallen een feodaal betekenisaspect: ‘trouweloos’.

2.

De onderscheiding van een vermenselijkte en een natuurlijke dierenwereld in de Reinaert leidt tot onnodige complicering van het begrip antropomorfisme. Contra G.-H. Arendt, Die satirische Struktur des mittelniederländischen Tierepos ‘Van den vos Reynaerde’, Köln 1965, p. 273

3.

Ten onrechte lost Hellinga in zijn diplomatische editie van de Reinaert-bronnen de abbreviatuur ‘R.’ in het Darmstadse fragment (E) op als ‘Reynaert’. Van den vos Reynaerde. Dl. 1 Teksten. Diplomatisch uitgegeven naar de bronnen vóór het jaar 1500 door W. Gs. Hellinga (Zwolle, 1952).

4.

De structuur van de Reinaert is niet in belangrijke mate bepaald door een parodistische intentie ten opzichte van de Karel ende Elegast.

Contra F.P. van Oostrom, Lantsloot vander Haghedochte. Amsterdam [enz.] 1981. Proefschrift Utrecht, stelling 6. Uitgewerkt in F.P. van Oostrom, Reinaert primair. Utrecht, 1983, p. 24-25.

5.

Het gedrag van Alan B'Stard uit de gelijknamige BBC-televisieserie en dat van de vos uit de Reinaert vertonen opmerkelijke overeenkomsten, die nadere studie verdienen.

6.

De Reinaert is het werk van één auteur.

7.

Het is wenselijk dat de auteur van een nieuwe geschiedenis van de Middelnederlandse letterkunde breekt met de gewoonte om voor elk van de te behandelen onderwerpen de stand van onderzoek weer te geven. De referentiefunctie dient ondergebracht te worden in een apart lexicon, te schrijven door de vakgenoten gezamenlijk.

[p. *3]

8.

Elke nieuwe literatuurgeschiedenis biedt op voorhand al één winstpunt: het rituele geschamper op ‘Knuvelder’ zal tot het verleden gaan behoren.

9.

Het is allerminst zeker dat de auteur van de Borchgravinne van Vergi (versie A), de Oudfranse Roman du Castelain de Couci heeft gekend.

Contra R. Jansen-Sieben in haar editie van De Borchgravinne van Vergi. 3e vermeerd. uitgave. Utrecht 1985, p. 8, 39.

10.

De in Vlaanderen geschreven en afgeschreven Oudfranse literatuur verdient meer aandacht van de medio-neerlandistiek.

11.

Een wetenschapper moet weten waar relevante kennis te vinden is. Een bekwaam wetenschapper kent collega's die weten waar relevante kennis te vinden is.

12.

De laatste stelling is voor veel promovendi een stelling te veel.