Vergeten liedjes

[p. 56]

Maartsche sneeuw

Als onaantastbaar manna ligt
Op Maartsche sneeuw het nieuwe licht

Van de' eersten lentedag -

Nooit in zoo overdaadgen val
Vond mij het blond geluk in al

De lenten die ik zag ...

In welke schuren opgeleid,
Wordt iedre gomer zaligheid

Voor de eeuwigheid bewaard,

Dat alle ziel die eerlijk mint,
In nieuw geluk de som herwint

Van al geluk verjaard? ...

O kind dat zong hoe niets beklijft,
Hoe elke zomer overdrijft

En niet éen bloem ons laat,

Hoe alle loon van lieven is
De dieper vore van gemis

In 't vleesch van uw gelaat -

Nu blijkt uw goddelijkste goed
Dat ge al bezit verzaken moet

En immer ledig scheidt,

Daar dorst van ongemengd gemis
Alleen door zanden wildernis

Naar nieuwe tochten leidt.

Nu blijkt uw huis dit zalig veld
Waar manna dauwt en water welt

Uit lucht en bodem braak:

Hemelsche spijs en drank waarvan
Geen sterveling onthouden kan

Den smakeloozen smaak ...

[p. 57]

 

Als dood nog anders is dan rust,

 

Een nieuwe droom en zielsbewust,

 

Ik hoop geen rijker deel

 

Dan deze diepe heerlijkheid:

 

Mijn hof dien sneeuw- en zonglans wijdt

 

Tot dit verlucht priëel ...

 

 

 

Als onaantastbaar manna ligt

 

Op Maartsche sneeuw het nieuwe licht

 

Van de' eersten lentedag -

 

Nooit in zoo overdaadgen val

 

Vond mij het blond geluk in al

 

De lenten die ik zag.