Vergeten liedjes

[p. 23]

Een luttel aarde, een luttel hemel

Een luttel aarde, een luttel hemel
Heeft ziel als haar bezit gewonnen,
Een luttel aarde, een luttel hemel
Tot eigen heerlijkheid gelouterd

In uwer oogen spiegeling.

Maar weinig zuivre gouden woorden
Reeg ziel tot snoer en morgenbede,
Maar weinig zuivre gouden woorden,
Klinkklare sterren neêrgevallen

Uit den gelukverstilden nacht.

Groot zijn der aarde groene landen,
Eindloos der heemlen gouden velden,
Niet om der aarde groene landen,
Niet om der heemlen gouden velden

Verruilt zij haar gering bezit.

Veel woorden dragen zaalge winden
Van over open zonnepleinen,
Niet om der englen klare wijsheid,
Niet om der wereld zegezangen

Ruilt zij haar simpele gebed.