Vergeten liedjes

[p. 19]

Winter-stad

In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de groote menschenstad
Tot een droomverlucht gezicht:

Al de gangen, al de zalen

Waar de ziel in droom mag dwalen.

Boven glansgewasschen pleinen
Waar de stille menschen loopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine

Luchten naar verrukten droomer

Al den hartstocht van zijn zomer ...

Hart, wat hielp ons lange zoeken,
Daar wij toch gevonden wòrden?
Al de woorden in de boeken
Zijn als blâren die verdorden

Voor den onvoorzienen lach

Van den kortsten zonnedag!