Vergeten liedjes

[p. 15]

Nacht

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht

Naar 't water uwer oogen.

Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd

Hielden uw blik betogen.

Nu aan den open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat

Zoo sterrestil gerezen -

Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt,

Zullen wij samen wezen.

In uwen zilvren spiegel zag
Ziel vaak den jongen blanken lach

Van ongestild verlangen

Naar wat de dag niet geven kon -
Uw sterren en uw bleeke zon

Koelden haar heete wangen.

Nog altijd draagt zij geen sieraad
Dat in uw ademtocht beslaat:

Zij komt tot u getogen

Zoo naakt als toen zij alles dierf,
En de éene schat dien zij verwierf,

Zijn haar verheerlijkte oogen.

Mijn broeder die mij nooit bedroog,
Wij zien elkander oog in oog -

De ziel herkent van verre,

Voorgoed in haar bezit gerust,
Gelukkig en gelukbewust,

Haar oogen in uw sterren!