Strofen uit de nalatenschap van Andries de Hoghe

[p. 73]

Beginregels

	Blz.
Aan sombren spiegel van zwoele wake	19
Als gij mij teêrst en innigst wilt gedenken,	67
Als het straks zomert op de weerld, en wij,	41
Als in den schemer van uw eenzaam leed	70
Altijd voelde ik, lief, me een kind van d'avond:	68
Daar heb ik stilst en diepst geweend,	30
Daar is niet éen die eenzaam gaat als ik,	33
Dan treedt gij met den avond binnen tot mijn eenzaamheid	46
De dagen lengen ongeteld tot weken;	24
Deerlijker gekneusd, wreeder gehavend,	61
Die lichte god bemint de heimlijkheid	35
Dit is uit alle	49
Doch de dagen die ons blijven,	65
Door alle levens heen herkent de ziel	47
Eén goddlijke afgunst hield mijn jonge nachten	58
Golden wij niet eerst voor uitgeworpnen?:	59
Hoe weet ik u, mijn jonge stille prins,	28

[p. 74]

	Blz.
Hoe zal ik u uitzeggen naar gij zijt;	56
In dezen ijver die geen schaduw duldt,	52
Naamloos en ongekend,	71
Niet langer zal ik hier een vreemdling zijn,	51
Onze vaders hebben ons niet geweten,	20
O zegen van armoê,	44
Soms als de nachten zonder sterren zijn,	31
Traag tot beminnen werd ik...	26
Van jongs af was mij deze Schaamte na,	53
Wij de geroepen getuigen	63
Wij hebben nooit uw bonten dans gestoord,	40
Ziet, in ons zijn vleesch geworden	22
Zooals de sterrekundge den komeet,	42