Liederen van Isoude

[p. 8]

[Hoe is mijn lief van puren goude,]

Hoe is mijn lief van puren goude,

Hoe zilvren ben ik hem!:

Wanneer hij zingt ‘Isoude’,

Teêr-blank beslaat zijn stem.

Ik ken geen manelichter lied

Dan dat zijn straal naar mij verschiet!

Die met hem in den dag verkeeren,

Prijzen wel schoon

Mijn vogels gouden veêren,

Maar niemand weet zijn hartetoon.

In schemerkleurlooze avondzaal

Zingt mij alleen mijn nachtegaal...

[p. 9]

 

Hoe kan hij schat van zangen

 

Bewaren tot het avond is -

 

Zoo trouw als ik mijn arm verlangen,

 

Die rijkste droefenis?

 

Ontzegelt dan mijn kus alleen

 

Die helle wel van vreugdgeween?

 

 

 

Zoo schijnt de goudgedegen

 

Zon al den dag de wereld licht,

 

Maar waart zijn teêrstgenegen

 

Blik achter oogen dicht,

 

En in den nacht als geen hem ziet,

 

Ruischt naar de maan dat zilvren lied.