Gegeven keur

[p. 104]

Kom ik tot u?...

Kom ik tot u?... Van waar gij zijt,
Reikt gij tot mijn verlatenheid

Den stillen steun van sterke handen.

Naar mij mijn eigen kracht ontzijgt,
Voel ik uw kracht die me overneigt,

Weldadig blinde zon te branden.

Gij trekt en beurt mij aan uw hart
Over het huiverdiepe zwart

Onder mijn steunverloren voeten,

Of zonder dood de dood voorkwam
En in zijn groote duizling nam

Het leven dat hem durft gemoeten...

Als aan zijn moeders borst een kind
Zich overgeeft en de oogen blindt

Voor 't bonte vizioen der dagen,

Zoo weet ik (niemand buiten u
Houdt mij omvangen zooals nu)

Mij veilig en door u gedragen.