Het prieelken der gheestelyker wellusten

[p. 162]

[p. 163]

Dialogus
Een schoon dichte ende veersken totten vyff wonden Christi Iesu.

O Heere wilt my gheven gracie,
Dat ick talle tyden ende spacie
Tot uwer eeren ende glorie
U passie draege in myn memorie
En u wonden ende groote smerten,
Die gy voor my hebt geleden
Mach altyt hebben in mynder herten,
Laet mij den tyt daar mede besteden,
Seggende, Weest gegroet o bloedige wonden,
Weirdich rantsoen van mynen sonden.

O heylich hooft met doornen doorsteken,
Doet van berou myn oogen leken,
Als die tacken door die herssenen zyn gegaen,
Doen hebdi twee en seventich wonden ontfaen,
Die ick aenbidde alle te gaedere,
Offerende die uwen hemelschen Vadere
Voor die sonden die ick in mijn leven
Door ciraet mijns hoofts hebbe bedreven
Seggende, Weest gegroet o bloedige wonden,
Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

Wilt mijn oogen geven traenen,
Ende mijn zinnen daertoe vermaenen,
Om u wonden altijt te eeren,
Ende daer inne te contempleren,
Die soo stellende in myn ghedachten,
Dat alle myn sonden daer inne versmachten
Biddende u fonteyne der ghenaden,
Dat mijn ziele daer inne mach baden,
Seggende, weest gegroet bloedige wonden,
Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

[p. 164]

 

Ick aenbidde u wonde der rechter hant,

 

Die alle deuchden heeft gheplant,

 

Wat pijnen moeste ghij ghevoelen,

 

Doen den nagel deur u hant ginc woelen,

 

Laet mij dese pijne soo ghedinken,

 

Dat mijn hooverdije daer inne mach sincken,

 

Ende suyveren van alle smetten,

 

Die uwe gracie in mij beletten.

 

Seggende, weest gegroet bloedige wonden

 

Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

 

 

 

Die wonde der slinckerhant wil ick aenbeden,

 

Dinckende hoe ghij Heere hier beneden

 

Hebt geleden soo veel groote pijnen,

 

Doet heere mijn giericheyt hier in verdwijnen.

 

Maeckt mij liberael totten aermen,

 

Ende bereet om hen te ontfarmen.

 

Ende milde in dit verganckelijck leven,

 

Naer die macht die ghij mij hebt gegeven,

 

Seggende, weest gegroet o bloedige wonden,

 

Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

 

 

 

O wonde des rechten voets gebenedijt,

 

Die geworden is groot ende wijt,

 

Om dat beyde u voeten lagen op malcanderen,

 

Doet mijn traecheyt Heere veranderen,

 

Ende maeckt mij nu soo vlietich,

 

Dat mij niet en worde verdrietich

 

Tallen tijden en tot allen uren

 

Mijn herte Heere tot u te stueren,

 

Seggende, weest gegruet bloedige wonden

 

Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

[p. 165]

 

O wonde des slincken voets ons Heeren,

 

In mijnen gheest wil ick u eeren,

 

Door die pijne die Jesus heeft gheleden,

 

Doet mij mijn quade begeerten vertreden,

 

Mijn gulzicheyt ende ander ghebreken,

 

Wil ick in dese wonde steken,

 

Verloochenende mijnen vrijen wille,

 

Om u te dienen met herten stille,

 

Seggende, weest gegroet bloedige wonden

 

Weerdich rantsoen van mijnen sonden.

 

 

 

O wonde des herten vol van gracien,

 

Door u sal ick verwinnen alle temptatien,

 

Quellingen ende overvloedige sorgen

 

Sal ick in dese wonden verborgen,

 

Want die spere heeft den wech open ghedaen,

 

Om in mijns liefs herte inne te gaen,

 

Mijnen verloren tijt te beclagen

 

Ende soeken den Heere te behaegen,

 

Ende vercrijgen gedaede⁽¹⁾ van mijnen sonden,

 

Door die seven Sacramenten daer uut geronden,

 

Seggende, weest gegroet bloedige wonden

 

Weirdich rantsoen van mijnen sonden.

 

 

 

FINIS.

(1) ‘gedaede’: drukfout, staat voor ‘genaede’.