|
| |
| |
| |
Hiernae volgen spelen
Van sinnen, ende gheestelyck dialogus vanden Bruygom ende Bruyt inder Cantycken, gedicht byde voorscreven Ioncfrou, ende ghespeelt ter Cameren.
Gheeft my te kennen waer ghij des middaechs rust,
O lief die myn ziele bemint.
Onder u cruys sal ic blusschen mynen lust
Want tot u is myn herte ghesint.
Ic heb u lief gesocht in straten en wijken
Van liefde dunct my myn herte besuyken
Nu ick u vonden hebbe, soo moet ick u mynen noot vertellen.
Ick heb drij vijanden die my dagelijckx quellen
Den vijant, de werelt, en myn eyghen licham rebel
Verdrucken mynen geest, ende maken mij quaet spel.
Lief comt met u gracie, ende wilt mij bystaen,
Dat ic myn drij vijanden mach ontgaen.
Sy wachten mij om te vangen tot alle tijden
Helpt mij vromelyck tegen dese vijanden strijden,
Ic hope dat u gracie my sal gewerden,
Dat ic die sal onder myn voeten terden,
En verachten die werelt met haer loose trecken,
Met haer pomperije sal ic spotten en gecken
Dat zy my ten lesten teenemael sal haten.
Hoe sot zyn de menschen die hen op de werelt verlaeten,
En die haer leugenachtige smeekingen gelooven,
Bedriechelijke werelt hoe condi u minnaers verdooven:
Gy belooft hen veel giften ende ijdel gaven,
Maer ten lesten maect gy daer af u slaven
Dwelc zy wel proeven die op u stoonen,
Met wat bitterheyt dat ghij u dienaers condt loonen,
Het is wonder dat u yemant can beminnen
Dan menschen die u bedroch niet en kinnen
| |
| |
En die op hen saelicheyt zeer luttel letten
Die laten hen vander werelt besmetten
Maer dat zy kenden den soeten trec des heeren
Sy souden hen haest vander werelt keeren
En dat verganckelyck es, souden zy versmaden.
Compt al tot my die daer zyt belaeden
Ic sal u vermaken, en met my selven versaeden.
Mynen last is licht, ende myn iock is soet:
Het sal uwer zielen geven lafenis ende boete
Leert van my dat ic ben van herten saechtmoedich.
Neempt u cruys op uwen hals, en volget my spoedich
Compt myn vrindinne, en wilt niet langer beyden,
Want u zile zal haest uutten licham scheyden
Myn roepen en trecken neempt die nu waer.
Och wat soeter stemme hoor ick daer.
Het is voorwaer myn bruydegom verheven.
Ick ben den wech/die waerheyt/ende dat eewich leven/
Ende die deure aldaermen totten vader gaet.
Volcht my naer, laet de valsche werelt quaet,
Vliet den vyant met al zyn ingeven ende tempeest,
Maect u lichaem subiect onder uwen geest
Se sal u helpen, myn gracie sal u bystaen.
Lief doet uwen roep my toch ter herten gaen/
Laet u soete stemme clincken in myn ooren,
Ic sal luysteren, en nae u insprake hooren,
Van liefden en can ick my niet gemyden
Ic sal gaen zitten aen u voeten bezyden,
Onder de scadue van die myn ziel bemint
Want myn herte is bereet ende gesint,
U vruchten zyn zeer soet in mynder kelen,
Zy doen myn ziele van liefden smelten en quelen,
Leydt my inden kelder, laet my drinken uut caritaten,
Ordineert in my de liefde, laet my u soeticheyt smaeken.
| |
| |
Myn bruyt ghij moet ierst uwen wille versaeken.
Ende dien stellen onder myn gehoorzaemheyt:
Oft anders suldi vande wachters zyn verleyt,
Die u van my souden trecken ende rooven,
Hoort dochter wilt myn woorden gelooven
Laet uus vaeders huys, gaet van vrienden en maegen,
Dan sal ick in u schoonheyt hebben myn behaegen.
Moet ic hier arbeyden, lyden ende verdragen,
Zeer gaerne wil ic nae desen wech gaen vraegen,
Leyt my toch lief, dat ic u paden niet en misse.
Ick ben dat licht, die my volght, en wandelt in geen duysternisse,
Maer hij sal hebben dat eewich leven.
Compt myn duyve, ic sal u geven myn gracie.
Ic sal u volgen door de doornen tot deser spacie.
Door lief door leet, door hebben en derven
Alsoo moet dat terwe graenken inder aerden versterven/
Salt vruchten vortbrengen van eeniger weirden,
Om mynent wille moetti pyne ende arbeyt aenveirden,
Daernae suldi smaeken de vruchten van mynen loon.
Niemant en salder comen in mynen hemel schoon
Dan die tegen die sonden strijden/ende crygen victorie.
Sluyt dese myne woorden in u memorie,
Dat het rijck der hemelen moet lyden gewelt
Gij sult met temptatien worden gequelt,
Maer mijn gracie sal u helpen, des seker zijt,
Dat ghij sult verwinnen al uwen stryt,
Stelt uwen wille altijt onder den mijnen
Als ghij zyt in last oft in pijnen.
Gelyc ic mynen wille hebbe gegeven
Inden wille van mynen vader verheven
Dien ic toonde sulken gehoorsaemheyt,
Dat ic totter doot des cruycen was bereyt
| |
| |
Die ic voor myn bruyt gerne hebbe geleden,
Weest myn lyden gedachtich met danckbaerheden,
Ghy en condt uwen tyt niet beter besteden.
Door u gracie sal ic den ingen wech inne treden,
Helpt my lief, want sonder u en mach ic niet
Treckt my naer u door u liefde reyne.
Coompt tot my die dorst hebben, ic ben die levende fonteyne,
Drinct myn alderliefste droncken sonder uwen cost
Mediteert met wat scat dat ic u heb verlost,
Offert my die drij crachten van uwer zilen
Soo suldi u gebreken allenskens vernilen,
En leeren u zinnelijke begeerten versterven
En swerelts wellust om mynen wil derven
Dan sal vreemde liefde in u zoo vercoelen
Dat ghij niet dan mijn liefde en sult gevoelen
Daer gij nemmermeer af en sult versaden.
Ter liefden van u wil ic de werelt versmaden
Wilt Heere in my werken mijn opperste saelicheyt.
Daertoe staen ick nacht en dach bereyt,
Om mijn bruyt te helpen tot allen stonden
Strijt vromelyc tegen u gebreken ende sonden,
Ic en sal van u niet scheyden noch gaen,
Soo lange als de werelt sal staen,
Sal ic u mijn bruyt bewaren en bescermen
Mijn gracie sal u troosten/ende myn liefde verwermen/
Ic sal u altijt bewaeren ende behoeden,
Met mijnen eygen licham sal ic u voeden
Staet vast myn bruyt en weest niet verveert
In my suldi vinden al dat u hert begeert.
Al schyn ic u te laeten, en wilt u niet bedroeven,
Ick moet mijn vrindekens hier met lyden proeven
Gelycmen dat gaut doet in dat vier,
Soo wil icse teenemael suyveren hier,
| |
| |
Om datse naemaels souden blinken,
Wilt hierop mediteren ende dincken,
Als ic u toesende droefheyt ende lyden.
O lief, u woorden doen myn ziel verblijden,
Laet my u loven tot alle tyden,
Ende van alle u gaven ootmoedelyc danken.
Ic ben den wijnstoc, gij zyt de levende ranken
Mynen Vader es een ackerman, dit wil ick u vertellen.
Ic sal u in mynen wijnstoc soo griffien/inten en stellen/
Dat ghij in myn liefde sult wassen ende groeyen
Ende brengen goede vruchten voort sonder vernoyen.
Ic sal met u gracie den vijant, de werelt en myn vleesch verfoyen,
Dat ic in uwer liefden sal smelten en vloyen
Tot liefde is myn ziel altyt genegen,
Doet lief u bitter lyden myn hert bewegen
Ic wille daeraf een busselken van myrre maeken,
Dat altyt in myn herteken mach rusten.
Mijn bruyt alle myn weelden ende lusten
Zyn te wesen byde kinderen der menschen
Zonderlinghe by die my in haer herte wenschen,
Die sal ic myn secrete misterien toonen.
Compt myn duyve, myn schoone,
Inde gaten van mynen wonden suldi woonen
Daer suldi nestelen, ende uut ende inne vliegen.
Daer en sal my duvel noch werelt connen bedriegen.
Leert my in u lijden contempleren tot allen uren,
Soo sal u suyver menscheyt my in u Godtheyt sturen,
Daer ic hier altyt naer sal suchten en haecken.
Compt myn vrindinne gy sult in myn liefde blaeken,
Daertoe sal ic u trecken in een cloostere.
Want ick wille alleen wesen uwer zielen troostere,
| |
| |
Ick ben een ialours Godt van naturen
Laet vaeren alle liefde der creaturen,
Stelt op my alleene uwen zin ende herte
Weest altyt ghedachtich myn bitter lyden ende smerte/
Doet penitencie, ick ben u al meer weirt
Naer dat ghij vleesch ende bloet sult hebben verteert,
Ende dat ghij u ionge ieucht sult hebben versleten
In mijnen dienst, ick en sal u niet vergheten,
Want ick heb u in mijn handen en voeten ghescreven.
Met drij naegelen, doen ick was aent cruyce verheven/
Sluyt myn doot vast in u memorie,
Teghen allen u vijanden suldi hebben victorie,
Dan sal ick u haelen in myn eewighe glorie.
Daer sal ick u traenen van u oogen dwaen.
Compt mijn bruyt, den winter is voorbij, den somer compt aen,
Inder eewicheyt suldi my nu behagen.
Den Ingel brengt die Croone voor de Bruyt, ende zeyt:
Heere Jesus ick brenge hier een schoon croone gedraegen,
Om u uutvercoren bruyt daer mede te croonen.
Compt myn alderliefste, ghij zyt gheheel schoone,
Ghij sult bij mij inden hemel woonen,
Ontfanght die croone der onsterfelijcheyt;
Die u van inder eewicheyt is bereyt,
Alsulken croone sal ick eenyegelyc geven
Die in warachtighe penitencie eynden hen leven.
|
|
Auteursrecht onbekend