Het prieelken der gheestelyker wellusten(1927)–Katherina Boudewyns– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 58] [p. 58] Een gheestelyck liedeken, op den toon: Fortune helas pourquoy. Heere Jesus lief vercoren, Myn lyden moet ick u clagen, En laet my niet verloren, Helpt my myn cruysken dragen, Myn quade nature en wilt versterven niet Des lydt myn herte een swaer verdriet. Compt lief inder noot Wilt myn cout herte doorstraelen Met uwer liefden groot Laet die in my daelen, Daernae verlangt die ziele myn, Dat gy mocht heer altyt die liefste zyn. Die u hier bemint In dit allendich leven, Die suldy diet versint, Altyt u gratie geven, Daerom roep ick nacht ende dach, Dat ick heere die vercrygen mach. Ick wille sonder respyt My selven leeren sterven, Dat ick in deser tyt Ghenaede mach verwerven: Myn sonden sal ick laeten, en breken quay natuer, Heer compt my te baten, het valt my alsoo suer. Ick bid u lieve Heere Wilt my nu verhooren, Dat ick tot uwer eere Tot deuchden my mach spooren: Laet my vercrijgen dit ghewin, Want daernae haect myn hert en mijnen zin. [pagina 59] [p. 59] Den strijt die is zeer zwaer Die wij nu moeten stryden, Dat ghevoelen wij voorwaer In dese droeve tyden, Maer liefde die is altyt van zulken aert, Dat zy haer selven nemmermeer en spaert. Die dit Liedeken dichten, En diet selve heeft ghescreven, Die Heere wil haer verlichten In dit verganckelyck leven, En haer zyn gratie geven, dat zy nacht ende dach Altijt hem dienen ende beminnen mach. Vorige Volgende