Kummer, Mani
Emanuel Kummer, Nederlands prozaschrijver, vertaler en literatuurwetenschapper (Amsterdam 11.11.1926).
Kummer had een Nederlandse vader en een Franse moeder en na WO II woonde hij enkele jaren in Frankrijk.
Korte tijd trad hij daar in dienst van het vreemdelingenlegioen en werd hij in Indo-China gelegerd. Terug in
Nederland studeerde hij Frans en werd vervolgens docent bij de Faculteit Letteren in Leiden. In 1985
promoveerde Kummer op het literair-sociologische proefschrift Literatuur en ideologie. Proust en Ter Braak.
Inmiddels had hij de Martinus Nijhoffprijs 1972 gekregen voor zijn vertaling van Célines Reis naar het einde van
de nacht (1968).
In 1990 debuteerde Kummer als romanschrijver met Afscheid in Meudon, in 1994 gevolgd door Helden zijn
zwart. Beide romans zijn gebaseerd op Kummers ervaringen bij het vreemdelingenlegioen en de 'smerige oorlog'
in Algerije. In taalgebruik en stijl is de invloed van Céline duidelijk aanwezig, ook al neemt Kummer in deze
romans afstand van deze Franse auteur. In Céline, een briljante boef (2006) schrijft Kummer over Célines
antisemitisme. Kummer schreef voorts essays, onder meer over Multatuli en Van het Reve.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; C. Peeters, 'Kumkummertijd bij Maatstaf?', in: Maatstaf 17 (1969-1970) 10, p.
669-675; Uitreiking Martinus Nijhoffprijs voor vertalingen 1972 aan Drs E. Kummer[...] (1972); J. Diepstraten,
[Over Afscheid in Meudon], in: De kunst van het schrijven (2000), p. 381-383.
G.J. van Bork
[Nieuw, maart 2007]
Auteursrechtelijk beschermd