Hammenecker, Jan
Jan Baptist Hammenecker, Vlaams dichter (Mariekerke-aan-de-Schelde 2.10.1878 -
Wolvertem 13.6.1932). Hammenecker was een tijdlang werkzaam als leraar en werd daarna
kapelaan (onder meer in Londerzeel in 1913) en pastoor te Westrode in 1927. Van 1906 tot
1914 was hij redactielid van Vlaamsche Arbeid. Hammenecker was in zijn tijd een zeer
gewaardeerd schrijver van poëzie, geestelijk proza en heiligenlevens. Zijn bundels verzen
Excubiae (1926) en Colloquia (I, 1923; II 1929) bevatten vooral religieuze bespiegelingen met
een sterk persoonlijk en mystiek karakter. In het algemeen is zijn werk doortrokken van
religiositeit, betrokkenheid bij de Vlaamse zaak en een voorliefde voor het landschap van de
Schelde. In 1957 verrees op de kerkberm van Mariekerke een monument ter ere van Jan
Hammenecker, gemaakt door Herman de Cuyper.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; Jos van Reusel. Jan Hammenecker (1945); Jan
Hammenecker-nummer van Heemkundig Jaarboek Klein Brabant 1977 (1978) 12; H.E.
Mertens, ‘Jan Hammenecker: Eeuwfeest van zijn geboorte’, in: 't Vaartland 6 (1978) 3, p. 33-38; H.E. Mertens, ‘Jan Hammenecker, dichter en theoloog’, in: Pastor bonus 56 (1979) 1, p.
34-45; F. Holemans, ‘De dichter Jan Hammenecker’, in: Het oude land van Aarschot 38
(2003) 2, p. 61-71; 3, p. 121-162; 4, p. 181-194; 39 (2004) 1, p. 6-35; 2, p. 61-73; 4, p. 186-206; 40 (2005) 1, p. 6-27.
D. de Geest en G.J. van Bork
[Aangevuld, november 2005]
Auteursrechtelijk beschermd