Fonteyne, N.E.
Norbert Edgard Fonteyne, Vlaams romanschrijver (Oedelem 16.12.1904 - Veldegem
7.6.1938). Fonteyne was opgeleid tot onderwijzer en werd aangesteld in Veldegem, waar hij
tot zijn overlijden werkzaam was in het onderwijs.
Fonteyne debuteerde onder het pseudoniem J. Ronie met gedichten in het tijdschrift Pogen in
1923. In vrij korte tijd publiceerde hij een drietal romans. In 1936 verscheen
Pension Vivès,
een roman over een pension in Brugge. In 1937 volgde
Polder, dat vooral opviel door de
ruige, realistische toon en de cynische manier van vertellen. Het boek werd bejubeld en
verguisd. Het postuum verschenen
Kinderjaren (1939) vestigde Fonteyne's naam als een
belangrijk romancier. Zijn werk is sterk bepaald door de gevolgen van de eerste
wereldoorlog. Kinderjaren gaat in feite over een verloren generatie, de jongeren die dupe zijn
geworden van deze oorlog en geconfronteerd worden met een verlies aan normen en nog
zonder besef van een nieuwe levensstijl. Cynisme en een zekere geestelijke verwildering zijn
daarvan de gevolgen.
Fonteyne wordt wel gezien als de auteur van één meesterwerk: Kinderjaren. Het boek is
realistisch, maar ook opstandig en wijst elke vorm van hypocrisie af. Het vormt bovendien
een tijdsdocument voor de mentaliteit van jongeren na WO I in België. Het boek beleefde in
1998 een achtste druk en kreeg toen een inleiding van Benno Barnard.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; M. Roelants, ‘De Vlaamse
romancier N.E. Fonteyne’, in: Schrijvers, wat is er van de mens? (1953), p. 79-88; F.
Bonnense, ‘Norbert Edgard Fonteyne. Tussen romantiek en realisme’, in: VWS-Cahiers
9 (1974) 3; S. Brijs, ‘De vergeten Vlaamsche kop’, in: Kruistochten (1998), p. 99-119.
G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, februari 2004]
Auteursrechtelijk beschermd