Vuyk, Beb
Eig. Elizabeth, Nederlandse prozaschrijfster (Rotterdam
11.2.1905). Vertrok in 1929 naar Nederlands-Indië, waar zij huwde met de
planter F. de Willigen. Woonde eerst op Java, vestigde zich in 1933 op het
eiland Boeroe en sinds 1940 weer op Java, waar zij in 1942 werd
geïnterneerd door de Japanners. Na de soevereiniteitsoverdracht kozen zij
en haar man de Indonesische nationaliteit, maar in 1958 keerden zij naar
Nederland terug.
Zij debuteerde met enkele novellen, o.a. in De Vrije
Bladen, doch vestigde haar naam met de beide suggestief geschreven romans,
geïnspireerd op haar verblijf in de tropen: Duizend eilanden (1937)
en Het laatste huis van de wereld (1939); dit aangrijpende relaas van
haar verblijf op het afgelegen Boeroe werd in 1942 met de Van der Hoogtprijs
bekroond. Afgezien van de roman Het hout van Bara (1947) schreef zij
daarna, afgezien van diverse kookboeken, vnl. novellistisch proza, waarin op
sobere en indrukwekkende wijze impressies zijn verwerkt uit de tijd van de
bezetting van Indië en de Indonesische revolutie. Daarnaast werkte zij mee
aan dag- en weekbladen en tijdschriften. In 1962 werd haar werk bekroond met de
Marianne Philipsprijs en in 1973 met de Constantijn Huygensprijs.
Auteursrechtelijk beschermd