De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Vriamont, Joris (Georges) Isidoor Jozef

Vlaams prozaschrijver (Lijssem 23.11.1896-Brussel 28.2.1961). Was muziek- en pianohandelaar te Brussel. Liet een zeer weinig omvangrijk oeuvre na. In een tijd waarin het Vlaamse proza door een overmaat aan folklore en regionalisme werd gekenmerkt, stond Vriamont een kunst voor die op het intellect en de cultuur is gebaseerd. Geliefkoosde procédés in zijn verhalen zijn: de ironie, de satire, het luchtige spel met en het zinspelen op de cultuur - zo o.a. de klassieke mythologie. Zijn levensbeschouwing is vrij van idealisme en metafysica - deze worden zelfs mikpunten van zijn spottend relativisme. Zijn personages zijn door en door heidense levensgenieters die het absolute van de hand wijzen en van aardse wijsheid en eclecticisme getuigen. Vriamont stond sceptisch tegenover het modernisme, vooral tegenover het humanitair expressionisme. Maar door zijn vrij omspringen met traditionele vertelcategorieën en -maatstaven sluit hij daar toch in zekere zin bij aan.

Werken:

Sebbedee (1923); De exploten van Tabarijn (1927); December (1928).

Uitgave:

Verzameld proza (1963), met inl. van A. Roland-Holst.

Literatuur:

C.J.E. Dinaux, in Weerklank. Noordnederlandse honneurs voor Zuidnederlandse auteurs (1965); M. Gijsen, in Verzameld werk, dl. 5 (1977).

[M. Dupuis]