Seghers, René J.
Vlaams dichter en prozaschrijver (Hasselt
27.2.1904-Brussel 3.3.1974). Nadat hij in het Frans enkele gedichten en
verhalen had geschreven, begon hij op aanraden van zijn vriend Michel de
Ghelderode in het Nederlands te publiceren. Zo verschenen toneelwerken,
sprookjes (De reine spiegel, 1938; Maya, 1939), gedichten en een
Anthologie de poètes flamands (1942).
Toch heeft Seghers vooral als prozaschrijver de aandacht
op zich gevestigd. Zijn romans zijn overwegend gevoelig geschreven, waarbij de
zin voor het sprookjesachtige en het surreële de in wezen pessimistische
ondertoon verzachten. Soms krijgt de dromerij tragische dimensies, en tracht
zij de fundamentele menselijke problematiek van schijn en wezen te vertolken
(Sonate voor Louise, 1946); soms is de sfeer luchtiger, badinerend en
ironisch. In de roman Spoken in de dwaaltuin (1956), waarin een jong
meisje in een wereld van echte of vermeende gekken terecht komt, doet deze
combinatie zich in zijn gaafste vorm voor.
Auteursrechtelijk beschermd