Mens, Jan
Nederlands romanschrijver (Amsterdam 18.9.1897-ald.
31.10.1967). Meubelmaker in een biljartfabriek. Kwam tijdens de crisisjaren als
werkloze tot schrijven. Bijzonder produktief schrijver die grote populariteit
verwierf door zijn vlotte verteltrant, zodat hij van zijn pen kon leven.
Mens debuteerde met de ontroerende roman Mensen zonder
geld (1938, Kosmos Eerstelingenprijs), het ongekunstelde verhaal van de
ondergang van een degelijk ambachtsman. In zijn volgende romans beeldt hij met
liefde en humor het leven uit van de Amsterdamse volksklasse, met name in het
vierluik Griet Manshande (1961; bestaande uit de delen De gouden
Reael, 1940, De blinde weerelt, 1948, Het goede inzicht, 1949
en Godt alleen d'eere, 1957). Hiervoor ontving Mens een onderscheiding
van de stad Amsterdam. Naar zijn triologie De kleine waarheid (1967;
bestaande uit Marleen, 1960, Het heldere uur, 1962, en Het
kleine verschil, 1964) werd een tv-serie gemaakt.
Van zijn geromantiseerde biografieën zijn de
bekendste: Meester Rembrandt (1946) en Elisabeth (1953), over
Betje Wolff. Mens schreef verder kinderverhalen. Veel van zijn werk werd
vertaald.
Auteursrechtelijk beschermd