Herzberg, Abel J(acob)
Nederlands toneel- en kroniekschrijver en essayist
(Amsterdam 17.9.1893). Zoon van Russisch-joodse ouders; in 1918 tot Nederlander
genaturaliseerd. Studeerde rechten te Amsterdam en werd advocaat en procureur
aldaar. Vervulde versch. functies in de zionistische beweging; was van 1934 tot
1939 voorzitter van de Nederlandse Zionistenbond. In 1943 geïnterneerd,
eerst in Barneveld, vervolgens te Westerbork. Tot 10 april 1945 in Bergen
Belsen; 30 juni 1945 terug in Nederland.
Schreef een aangrijpende Kroniek der
jodenvervolging (1960; Jan Campertprijs), opstellen over het
concentratiekamp Bergen Belsen (Amor fati, 1946; Wijnandts
Franckenprijs), en over het proces Eichmann, waarin naast de harde feiten ook
de menselijke achtergronden worden belicht en voor een waarachtige geestelijke
cultuur wordt gepleit. Ook zijn toneelstukken over figuren uit de joodse
geschiedenis houden zich in de grond der zaak bezig met algemeen menselijke,
ook hedendaagse problematiek.
In de even indringend als mild geschreven Brieven aan
mijn kleinzoon (1964) wordt het familieverleden met de joodse tradities
opgeroepen. Van scherpe waarneming, gepaard aan grote menselijkheid getuigen
ook zijn herinneringen aan de advocatuur, o.a. Om een lepel soep - Over
advocaten en cliënten (1972). Ontving de Visser-Neer-