Heeresma, Heere
Ps. Johannes de Back, Nederlands dichter en
prozaschrijver (Amsterdam 9.3.1932). Was redacteur van Soma en
medeondertekenaar van het Manifest voor de jaren 70 (1970). Debuteerde
met de dichtbundel Kinderkamer (1954), herdrukt in Eens en nooit
weer... (1979). In zijn prozadebuut Bevind van zaken (1962) stond in
alle verhalen een min of meer realistische aanpak voorop, evenals in Een
dagje naar het strand (1962), een buitengewoon beheerst geschreven analyse
van eenzaamheid en menselijk tekort, gethematiseerd in de alcoholist Bernard.
Het allegorische De vis (1963) tendeerde naar een meer surrealistische
kunstopvatting, terwijl Juweeltjes van waterverf (1965) voor het eerst
die vorm van slapstickachtige humor te zien geeft die in vrijwel al zijn latere
werk domineert. Hoogtepunten zijn Geef die mok eens door, Jet! (1968),
Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp (1972) en Zwaarmoedige verhalen
voor bij de centrale verwarming (1973).
Door een met veel raffinement tot stand gebrachte
combinatie van slapstick en parodie tegen de achtergrond van een traditioneel
hoogst serieuze problematiek ontstaat die speciale atmosfeer van onbedaarlijke
hilariteit waarmee Heeresma zich binnen de Nederlandse literatuur een eigen
plaats veroverd heeft. De uit pessimisme geboren levenskritiek blijft
grotendeels verzwegen, maar spreekt in die stilte met des te luider stem.
De in magere jaren onder ps. gepubliceerde
`pornografische' romans zijn eerder te beschouwen als genreparodieën,
evenals de samen met broer Faber geschreven `spy specials'.