De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Geuns, Jan Jacob van

Nederlands dichter (Zierikzee 25.2.1893-Amsterdam 6.3.1959). Studeerde vanaf 1912 rechten te Leiden; promoveerde in 1919. Was substituut-griffier en later griffier bij het Hof te Amsterdam, tot zijn 65ste jaar. Hij hield zich consequent afzijdig van het publieke leven en van literaire groeperingen.

Van Geuns publiceerde zijn poëzie in tijdschriften (De Vrije Bladen, Forum, De Gids, Elseviers Maandschrift) en in vier bundels. Beïnvloed door parnassiaans classicisme en symbolisme, vooral van De Régnier en Les Musardises van Rostand is zijn poëzie academisch, dikwijls knap, niet zonder een eigen toon, maar mist meestal warmte. Na wo i zocht zijn romantische onvrede met het bestaan en zijn liefde voor het leven (wars van vitalistische experimenten) inspiratie in het leven van andere tijden en landen.

Werken:

Het uur der sterren (1928); Gedichten uit drie rijken (1930); De landschappen der ziel (1936); De ziel der steden (1939).

Literatuur:

D.A.M. BInnendijk, in Gewikt, gewogen (1942); H.C. Rümke, levensbericht, in Jaarb. Mij der Nederl. Letterk. (1960-1961).

[P. Minderaa]