Fabricius, Jan
Nederlands toneelschrijver (Assen 30.9.1871-Wimborne,
Dorset, 23.11.1964). Vader van de schrijver Johan Fabricius. Hoofdredacteur van
versch. bladen, zowel in Nederlands-Indië als in Nederland. In 1938
vestigde hij zich in Engeland. Hoewel Fabricius op latere leeftijd ook enkele
romans en drie delen memoires heeft gepubliceerd, ligt zijn betekenis in zijn
toneelwerk.
Zijn technische vaardigheid en meesterschap in het
schrijven van een dialoog, maken zijn stukken goed speelbaar. Kind van een tijd
die het realisme beoefende (Heijermans, Hauptmann), kon hij toch niet de
romantiek geheel laten varen. Het handelingsverloop is vaak gewild; er wordt
dan bewust aangestuurd op een aandoenlijke werking, zodat sommige van zijn
stukken het predikaat `melodramatisch' verdienen. Gedreven door een sterk
gevoel voor rechtvaardigheid zocht hij zijn gegevens in de problematiek van
milieus die hem vertrouwd waren: het boerenland van Groningen en Drente, de
planterswereld van Indië. Fabricius' werk werd in Nederland en ook in het
buitenland met succes opgevoerd. Tot zijn bekendste werken behoren
Eenzaam (1980) en Dolle Hans (1916). Sommige stukken zijn
vertaald in het Frans, Duits, Engels, Noors, Deens, Fries en Gronings.