De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Dendermonde, Max

Ps. van Hendrik Hazelhoff, Nederlands dichter en prozaschrijver (Winschoten 17.6.1919). Opgeleid voor onderwijzer, mislukte in allerlei beroepen, slaagde als journalist, was verbonden aan de Groene Amsterdammer en de radio.

Debuteerde met poëzie in Tijdelijk isolement (1941), nog in datzelfde jaar gevolgd door de bundel Water en brood. Zijn vaak opmerkelijk verzorgde gedichten (veel sonnetten) hebben een trek van bekentenislyriek en zijn veelal geschreven uit de `tweespalt tussen ziel en zinnen'. Zijn proza is meer realistisch, treft door een zakelijke en soms wat cynische toon juist t.a.v. onmiskenbaar autobiografische gegevens, maar neigt ook wel naar science-fiction. Zijn stijl

[p. 166]

is niet vrij van slordigheden. Met De wereld gaat aan vlijt ten onder (1954) bereikte hij een grote lezerskring, ook in vertaling. Onder zijn journalistieke werk vindt men enkele rake reportages en plaatsbeschrijvingen.

Werken:

Muziek in de herfst (1945), pr.; Eiland van Circe (1948), p.; Het vermoeden (1952), p.; Het leven betrapt (1952), pr.; De dagen zijn geteld (1955), pr; De deur op een kier (1958), pr.; De weglopers (1958) pr.; Tot zover voorlopig (1959), p.; Een blauwe maandag op aarde (1965), r.; Snipperdagen (1967), pr.; Trap op, trap af (1967), pr.; Inzake de liefde (1967), r.; Kom eens om een keizer (1968), r.; De ingreep (1973), r.; Vaarwel, plumpudding, cognac en sigaren (1974), verh.; De duiven boven moeders graf (1977), parabels; Ben je daar nog? (1982), p.; De lijsters van de laatste lente (1982), verh.; Ik geef jou een gedicht of wat (1983), p.; Uit Mexico ben ik gevlucht mevrouw, gevlucht! (1983), r.

Literatuur:

D.A.M. Binnendijk, in Gewikt, gewogen (1942); A. Marja, in Schuchter en iets luider (1946); M. Mooij, `M.D.', in Magazijn (1976).

[G. Stuiveling en G.J. van Bork]