Charles, J.B.
Ps. van Willem Hendrik Nagel, Nederlands prozaschrijver,
dichter en essayist (Zwolle 25.8.1910-Oegstgeest 29.7.1983). Studeerde rechten
te Groningen. Kreeg een functie bij het kantongerecht. In mei 1941 werd hij
benoemd tot ambtenaar bij het openbaar ministerie te Middelburg, doch op last
van de Duitsers werd de benoeming ongedaan gemaakt. Medio 1944 in het verzet.
Na wo ii hoogleraar criminologie te Leiden.
Als student schreef hij in een Gronings studentenblad.
Tijdens wo ii liet hij clandestien twee cyclussen poëzie verschijnen,
Een suite van de zee en Terzinen van de Mei (1944). De novelle
Ontmoeting in den vreemde verscheen in 1946.
In zijn eerste bundel verzen Zendstation (1949)
werden de twee in 1944 verschenen cyclussen opgenomen. Enkele volgende bundels
bracht hij met nieuw werk bijeen in Gedichten (1955; later opgenomen in
De gedichten tot 1963, 1963). Ook schreef hij een bundel verhalen De
menseneter van Nowawes en andere verhalen (1956).
Zijn opmerkelijkste boek is het in 1953 verschenen
Volg het spoor terug, waarin de fanatieke polemist, die in de latere
essays optreedt, zich aankondigt. Het boek is moeilijk te karakteriseren: het
is geen roman al werd het in 1954 met de romanprijs der gemeente Amsterdam
bekroond. Zelf zegt Charles dat het hem er niet om te doen is een verhaal te
vertellen, maar iets te onderzoeken, een spoor terug te volgen, dat voor ieder
mens op een andere plaats begint. Voor Charles staat het eerste teken bij de
gerechtelijke moord op Van der Lubbe. De titel Volg het spoor terug
betekent dat de oorlog van 1940-1945 een glimp van de huid was van de demon,
die over ons leven heerst, en dat wij niet werkelijk bevrijd zijn van zijn
demonie.