Buckinx, Pieter Geert
Vlaams dichter en essayist (Kortessem 6.2.1903).
Ambtenaar; behoorde tot de oprichters-redacteuren van De Tijdstroom
(1930-1935) en Vormen (1936-1940). Hij is redacteur van Dietsche
Warande & Belfort.
Debuteerde in 1925 met een toneelstuk en enkele essays,
hoorspelen en verhalen voor de jeugd, maar is vooral dichter. Zijn eerste twee
bundels sloten aan bij het humanitaire expressionisme. Voornaamste werken zijn
De dans der kristallen (1936), Droomvuur (1940), De vleugelen
van Icarus (1945 - een jaar later bekroond met de Interprovinciale Prijs
van Vlaanderen voor poëzie), De verzoeking der armoede (1949),
De oevers van de stroom (1958), De zevende dag (1961) en Bijna
aan de grens (1976).
Zijn poëzie evolueerde van een gesloten systeem naar
meer openheid, van een gebondenheid aan het zinnelijke naar onthechting en
streven naar het bovenzinnelijke, van een dualiteit tussen lichaam en geest
naar een hogere synthese, een ontdekken van `la santé cosmique'. Het
thema van deze poëzie is de dichter-als-balling en het zoeken naar
spiritualistische uitwegen uit deze vervreemding. In hun aristocratische
verfijndheid en klassieke eenvoud plaatsen zijn gedichten de lezer voor het
eeuwige probleem van de bestemming van de mens.