De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Brosterhuysen, Johan van

Noordnederlands dichter en prozaschrijver (Leiden ca 1596-Breda 13.9.1650). Botanicus, muziekkenner, beoefenaar van beeldende kunsten. Was van grote betekenis voor de Nederlandse 17de-eeuwse literatuur, niet zozeer door zijn eigen dichtwerk als wel door zijn inspirerend mondeling en schriftelijk contact met o.a. Huygens, Hooft, Barlaeus, Johan van Heemskerk. Was op het Muiderslot een geziene gast (clavecimbelspel). Verleende medewerking bij de uitgave van Hoofts verzamelde gedichten in 1636 door zijn vriend mr. Jacob van der Burgh. Etste gravures voor Barlaeus' prachtige Latijnse beschrijving van de daden van Johan Maurits in Brazilië. Van Brosterhuysen studeerde te Leiden, maar bleef daarna jarenlang zonder vaste werkkring. Werd in 1639 secretaris van de slotvoogd te Heusden en in 1646 door toedoen van Constantijn Huygens hoogleraar aan de Illustere School te Breda.

Van Brosterhuysens poëzie is te vinden in: Verscheyde Nederduytsche gedichten (1651) en Bloemkrans van verscheide gedichten (1659). Zijn proza kan men leren kennen uit zijn brieven (50 ervan worden bewaard in de Leidse ub) en uit zijn vertaling van het eerste deel van de populaire roman The Man in the Moon (1638) van Francis Godwin. Zie ook de registers van de uitgaven van gedichten en brieven van Constantijn Huygens door J.A. Worp.

Literatuur:

J. van Vloten, in Nederl. Volksalmanak voor 1858; J.H. Scheltema de Heere, in Tijdschr. der Vereeniging voor Nederl. Muziekgesch., 8 (1907); W.H. Seters, in Jaarb. v.d. Geschied- en oudheidkundige Kring van Breda, de `Oranjeboom', dl. 6 (1954); B.C. Damsteegt, `De schoncken sonnetten', in Tijdschr. v. Nederl. Taal- en Letterk., 96 (1980).

[G. Kuiper]